zondag 13 mei 2012

Fitis

Alles van waarde is weerloos schreef ik van de week, naar aanleiding van een doodgereden fitis die ik op de weg vond. Tja, tegenover een auto of mens is een vogeltje uiteraard als een mug, zo stuk. Auto's zijn geweldige dingen, behalve voor de dieren. Trouwens, voor de mens vaak ook niet. Als ik op de fiets zit ben ik opeens geen auto-liefhebber meer. Integendeel, ik vervloek vaak de manier waarop sommige automobilisten me passeren. Anderzijds word ik soms met zoveel omzichtigheid benaderd, juist door jonge mensen, dat ik weer geloof heb gekregen in de mensheid.

Maar om op de fitis terug te komen, vanmorgen maakte ik een rondje door de tuin, ik zet sinds een paar dagen eten neer voor een kat die hoogstwaarschijnlijk hier gedumpt is (Wit met rode vlekken, dus als je hem kwijt bent?). Ik hoop dat hij wat tammer wordt en daardoor vang- en herplaatsbaar. In mijn ene hand hield ik een bakje kattenvoer, met de andere hand maakte ik het gaashek open naar de 'vogeltuin' (helaas ook katten-tuin).
Onhandig hannesend met het gaas en voor de honderdduizendste keer denkend dat ik daar eens een fatsoenlijk hek moet maken werd mijn oog en oor getrokken door iets rondtollends in het gras, net naast mijn voet notabene. Ik dacht direct aan een gewonde vogel aangezien ik wat geligs en grijs zag flitsen, een bolletje veren dat te snel bijna bewoog om te zien wat het precies was. Opeens verstilde het 'bolletje' en ik kon mijn ogen bijna niet geloven, er lag een piepklein vogeltje op zijn rug, op zijn buik zat een soortgenoot. Even had ik oogcontact met het bovenste vogeltje en het vloog in een oogwink weg, direct gevolgd door het underdog-vogeltje. Ik begreep dat ik twee vechtende mannetjes had gestoord. Voor hetzelfde geld had ik op de kemphanen getrapt! Voor zover de 'weerloosheid' van vogeltjes. Tegenover elkaar valt het dus wel mee. Ik moet zeggen, het viel me een beetje van ze tegen, zo te knokken op de vroege zondagmorgen.

Natuurlijk ging ik even op google lezen of er iets stond over fitissen die vechten. Niks gelukkig, ik hou het op een zeldzaamheid, wel een beetje soortgelijke foto van merels die elkaar in de houdgreep hebben. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten