Ik ben mijn poëzie-album al een tijdje kwijt. Nu ben ik net als mijn moeder, ik bewaar heeeeel veel, maar bij de laatste verbouwing heb ik waarschijnlijk per ongeluk een doos naar de kringloop gebracht die ik graag had willen houden. Je begrijpt het al: mijn poëzie-album zat daar onder andere in, en mijn schoolrapporten, diploma's, etc. Vind ik jammer, maar het is niet anders.
Gisteren schreef ik een stukje over de buurman hier verderop die de moed en de kracht niet meer had om zijn leven te voltooien. En al schillend aan mijn appeltje vanmorgen, en jawel, met een scherper mesje, kringelde de schil ongebroken op het aanrechtblad.
Nu had iedereen in het berichtje van gisteren vast wel begrepen dat een appel in een verhaal of in de schilderkunst meer is dan een appel. Het is een metafoor voor het leven, voor het volle leven.
Heel toevallig (voor zover toeval bestaat) schreef ik als kind bijna altijd het zelfde gedichtje in de poëzie-albums van mijn vriendinnetjes, en wel dit:
Lieve ....
Wees een flinke brave meid
Die in bange uren
Altijd door de appel bijt
Ook al is het een zure.
gevolgd door een: tip tap top, de datum staat op zijn kop.
Als er een persoon is die zich manmoedig door die zure appel heen bijt is het wel mijn zwager Karel. Hij heeft geen poëzie-album, maar stel dat ik ooit dit versje in zijn album zou hebben geschreven, zou ik er dik spijt van hebben. Karel gun ik een veel zoetere appel, en goddank is zijn leven (meestal) een dikke smakelijke appel geweest, maar ik had graag gewild, en niet alleen omdat ik van hem hou maar omdat hij dat verdient, dat het een zoete appel was gebleven, tot op het klokhuis.
En ter vervanging en met excuus voor alle zure-appel-versjes die ik schreef en ik ben op dreef dus kies er maar eentje:
Lieve allemaal,
wees niet je hele leven flink
dat hoeft niet altijd in bange uren
samen zijn we namelijk heel wat meer bink ('mans' rijmde niet)
geniet van het leven met familie, vrienden en buren.
tip tap top, de datum staat niet op zijn kop!
of, en deze vind ik het leukst:
Lieve allemaal,
ik hoop dat je leven als een zoete appel is,
iedere hap een feestje,
en dat er niets is dat je mist.
totdat je gaat als een geestje.
