Ondanks dat de naam van de krant anders doet vermoeden wordt mijn zaterdagkrant niet bezorgd, voor de derde keer op rij.
Ik vind het heerlijk om op zaterdagmorgen op bed de krant te lezen. De bijlagen haal ik er uit en dan lees ik eerst het hoofdnieuws. Lekker bladeren, de bijlagen als toetje naast me wachtend. Kopje thee erbij. Maar goed, de krant is er weer niet.
Via internet dien ik een klacht in, ze beloven hierbij dat mijn abonnement met een bezorgdag wordt verlengd en ze wijzen me op het feit dat ik de krant wel digitaal kan lezen. Dat is geen nieuws, dat weet ik, dat zit in mijn zaterdagabonnement inbegrepen.
Teleurgesteld ga ik naar de computer, kijk, daar zijn duizenden oude kranten op leesbaar. Ik type een zoekfunctie in, mijn ogen dwalen over al het oude nieuws. Wat maakt het uit wat je leest, dit oude nieuws is voor mij ook nieuw. Hoe zeggen de Engelsen dat ook alweer, todays news, tomorrows .... ah, daar is het: tomorrow's chip paper. (fish and chips met een scheut vinegar op een oude krant).
1931:
