Ik heb een raadseltje. Onlangs sloot ik een digitaal abonnement op de Trouw af. Ik kreeg een bevestigingsmail, en eentje waarin artikelen van vandaag stonden, klikte een link aan en er verscheen direct een artikel met onderstaande foto op mijn scherm. Ik keek naar de foto, begreep zonder het artikel te lezen waar het om draaide en dacht: o ja, ik wilde voor oud en nieuw mijn Facebook account de-activeren. Niet om hetgeen ik net gezien had, maar omdat ik Facebook niet gebruik/vertrouw en vanwege een artikel dat ik eerder in de krant had gelezen (en ook deze ). Daar komt bij, ik ben aan het opruimen, alles wat ik al lange tijd niet in handen heb gehad, geen waarde aan hecht, niet naar getaald heb (goeie boeken uitgezonderd) mag weg. Dus ook Facebook.
Om niet af te dwalen, en omdat ik dat Facebook-account toch al wilde verwijderen las ik het artikel nog niet, vond ik via Google al snel facebookaccountverwijderen.nl . Handig, en het verwijderen was zo gepiept. Vreemd was, dat alhoewel ik zelden of nooit Facebook heb gebruikt, ik toch een aarzeling voelde, alsof ik een drenkeling was in een enorme zee, en ik allemaal bootjes in de verte zag wegvaren. Een emotie waar Facebook gebruik van maakt (wil u echt al uw vrienden verwijderen?). NEE, dacht ik, IK ben de zee!, WIJ ZIJN DE ZEE! en MIJN ECHTE VRIENDEN weten waar ik ben, en drukte op de knop: verwijderen. Zo, nu veertien dagen niet inloggen of andermans pagina's bekijken want anders ben je automatisch als spijtoptant geregistreerd en word je zo maar weer lid gemaakt. Zonder te vragen of je dat echt wel wil.
Nu het raadsel. Benieuwd naar de foto die me het laatste zetje had gegeven en benieuwd naar het bijbehorende artikel keerde ik terug naar mijn mail en zocht tussen de binnenkomende post. Niets te vinden. Nou zeg!
Pas via het zoeken (Google) met de titel die ik boven de foto had zien staan (de blauwe ogen van Facebook) vond ik het artikel terug. Geschreven: 2 juni 2014 ! Mijn abonnement heb ik net afgesloten. Nou, hoe kan dat?
Nog een reden om Facebook-lid af te zijn, niet telkens op het internet te verdwalen (waar ik goed in ben) laat ik het simpel houden, de contacten met vrienden zo persoonlijk mogelijk, het internet is al geheimzinnig en duister genoeg.
Facebooks grote blauwe ogen. (Trouw, Nienke surft).
Nog een reden om Facebook-lid af te zijn, niet telkens op het internet te verdwalen (waar ik goed in ben) laat ik het simpel houden, de contacten met vrienden zo persoonlijk mogelijk, het internet is al geheimzinnig en duister genoeg.
Facebooks grote blauwe ogen. (Trouw, Nienke surft).
Natuurlijk zal Facebook de nieuwe functie voor de app die ze binnenkort lanceren niet misbruiken. Facebook heeft immers het beste met de mensen voor; ze willen alleen maar één groot mondiaal vriendjes-netwerk bouwen. Maar handig is het wel, als je toestemming krijgt van al die wereldwijde vriendjes om mee te luisteren met hun smartphone.
De nieuwe functie is, volgens Facebook, bedacht om statusupdates gemakkelijk te voorzien van extra informatie. Door mee te luisteren kan Facebook herkennen waar je naar luistert of kijkt. Een soort van GPS-tagging, maar dan voor muziek, films en series. De functie wordt alleen geactiveerd als de gebruiker toestemming geeft, benadrukt de sociale netwerksite.
Ras tekenden 550.000 deze week een petitie tegen de nieuwe functie met het argument dat het inbreuk maakt op hun privacy. Facebook, dat al een vies privacy-luchtje om zich heen heeft hangen, reageerde direct: de functie wordt echt alleen geactiveerd met toestemming van de gebruiker en de data wordt niet opgeslagen. Of nee, eigenlijk wordt het wel opgeslagen, maar niet aan profielen gekoppeld en alleen geanonimiseerd in een database gestopt. Misschien privacytechnisch iets milder, maar nog steeds een goudmijntje, want die informatie is grof geld waard voor adverteerders. Nee, Facebook is niet geïnteresseerd in het afluisteren van gesprekken, liet het bedrijf weten.
Strategisch meesterbrein?
Getuigt het lanceren van deze functie van lef, stupiditeit of grootheidswaanzin? Nadat bekend werd dat Facebook miljoenen had gekregen om gegevens door te spelen aan de National Security Agency, iets dat CEO Mark Zuckerberg in eerste instantie ontkende, moet je wel zeer overtuigd zijn van je eigen kracht, wil je een functie lanceren waarmee een mobiele telefoon kan worden afgeluisterd.
'Slechts' 550.000 mensen tekenden de petitie. Dat is relatief weinig, in aanmerking genomen dat Facebook meer dan een miljard gebruikers heeft. Maar het is verklaarbaar uit het feit dat de functie in eerste instantie alleen in de Verenigde Staten beschikbaar zal komen. Is de commotie dan slechts een storm in een glas water of maakt het deel uit van een uitgekiende strategie?
Het lijkt erop dat de strategie voor deze privacygevoelige functie is om het klein te lanceren en het vervolgens langzaam uit te rollen naar de rest van de wereld. Het zou niet voor het eerst zijn dat er met een algemene update opeens een functie beschikbaar is waar je niet om hebt gevraagd. En het zou ook niet voor het eerst zijn dat er in een volgende fase opeens nieuwe gebruiksvoorwaarden zijn waar de gebruikers bijna onopgemerkt mee akkoord gaan. Behalve mooie blauwe ogen heeft Facebook ook een geweldige strategisch brein.
Ras tekenden 550.000 deze week een petitie tegen de nieuwe functie met het argument dat het inbreuk maakt op hun privacy. Facebook, dat al een vies privacy-luchtje om zich heen heeft hangen, reageerde direct: de functie wordt echt alleen geactiveerd met toestemming van de gebruiker en de data wordt niet opgeslagen. Of nee, eigenlijk wordt het wel opgeslagen, maar niet aan profielen gekoppeld en alleen geanonimiseerd in een database gestopt. Misschien privacytechnisch iets milder, maar nog steeds een goudmijntje, want die informatie is grof geld waard voor adverteerders. Nee, Facebook is niet geïnteresseerd in het afluisteren van gesprekken, liet het bedrijf weten.
Strategisch meesterbrein?
Getuigt het lanceren van deze functie van lef, stupiditeit of grootheidswaanzin? Nadat bekend werd dat Facebook miljoenen had gekregen om gegevens door te spelen aan de National Security Agency, iets dat CEO Mark Zuckerberg in eerste instantie ontkende, moet je wel zeer overtuigd zijn van je eigen kracht, wil je een functie lanceren waarmee een mobiele telefoon kan worden afgeluisterd.
'Slechts' 550.000 mensen tekenden de petitie. Dat is relatief weinig, in aanmerking genomen dat Facebook meer dan een miljard gebruikers heeft. Maar het is verklaarbaar uit het feit dat de functie in eerste instantie alleen in de Verenigde Staten beschikbaar zal komen. Is de commotie dan slechts een storm in een glas water of maakt het deel uit van een uitgekiende strategie?
Het lijkt erop dat de strategie voor deze privacygevoelige functie is om het klein te lanceren en het vervolgens langzaam uit te rollen naar de rest van de wereld. Het zou niet voor het eerst zijn dat er met een algemene update opeens een functie beschikbaar is waar je niet om hebt gevraagd. En het zou ook niet voor het eerst zijn dat er in een volgende fase opeens nieuwe gebruiksvoorwaarden zijn waar de gebruikers bijna onopgemerkt mee akkoord gaan. Behalve mooie blauwe ogen heeft Facebook ook een geweldige strategisch brein.
