Gisteravond, de Oosterpoort. We gingen met zijn drietjes, Lieke, Peter en ik en zaten op de voorste rij in een kleine zaal. Twee piano's stonden in het blauwe licht, wat microfoons en twee gitaren.
Prompt op tijd kwam Tina alleen op, pakte een gitaar en wendde zich tot het publiek. Een frêle blonde vrouw en alleen haar jurk al vertelde een verhaal, laat staan de scherpe kinderknieën die onder die glanzende 'moederjurk' vandaan kwamen of de temperamentvolle manier waarop ze tijdens het concert af en toe op het podium zou stampen. Ze zei 'hallo Kroningen, or is it Ggggroningen?, vroeg of we oke waren, en begon te zingen en ik begon te huilen, merkte ik aan de tranen die ik telkens uit de hoeken van mijn ogen wreef. Wat later voegde Helgi Jonsson zich bij haar.
Tina is een singer/songwriter en treedt al een tijd op, kijk maar eens op youtube. Over Helgi legde ze uit: vijf jaar geleden had ze hem ergens zien optreden en had direct gedacht dat ze met deze man samen wilde zingen. Vandaar. Een gouden combinatie. Een prachtige avond.
en toch ook deze nog maar.
en oja, deze:
