Soms krijg je een mailtje dat je aan het nadenken zet. Dat gebeurde vandaag. Of, laat ik het anders zeggen, het herinnerde me eraan dat ik niet zo bijzonder ben. Begrijp me niet verkeerd, natuurlijk is ieder mens bijzonder en uniek, maar ik bedoel eigenlijk, we zijn ieder mens, we zijn de lucht, de aarde. Of word ik nu te zweverig? Vroeger vatte men alles samen in simpele spreekwoorden, en daar maak ik nu dankbaar gebruik van: non-dualiteit: "Alles wat je zegt ben je zelf".
 | "De mens ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets wat van de rest is afgescheiden, een soort optisch bedrog van zijn bewustzijn." Albert Einstein |
