Windows.

Vandaag moet ik het schrijven even over slaan. Ik zit achter een oude Windows-computer en die heeft moeite met mijn berichten ophalen en verwerken bij Blogger. Dus ik schreef wel over gisteren maar onze hospita en haar man kwamen gisteravond even op de koffie, dus ik sloeg mijn bericht op, wilde het vanmorgen nog even doorlezen en plaatsen, maar het knopje waaronder ik mijn berichten kan vinden is weg. Verstopt is mijn tekst ergens in die enorme ruimte die internet heet. Onbereikbaar tenzij ik deze versie van Internet Explorer ga updaten, en dat vind ik te vrij. Het is niet mijn computer.

Voor vandaag laat ik het erbij en dat is misschien maar goed. We gaan straks namelijk naar een ander logeeradres, zo'n 40 kilometer verderop en we moeten nog van alles doen. Douchen en aankleden om te beginnen, opruimen, inpakken, ontbijten.
Naar buiten kijkend .... het is grauw en nat, een fijn miezerig regentje valt gestaag naar beneden. Duimen dat het zometeen droog wordt. Gisteren hadden we een superdag, heel af en toe wat regen en drie korrels hagel, maar het was vooral schitterend mooi, helder, en het was ook nog een prachtige rit. Zelfs de naderende buien waren zo mooi dat we telkens bleven staan om er naar te kijken. Want wat is er mooier om de schaduw van de wolken over de velden te zien glijden, of juist dat de zon een stuk in het licht zet? Nee, het was schitterend, een heel mooie rit ondanks dat we de laatste kilometers naar 'huis' moesten jakkeren omdat de bui ons inhaalde.

Ik vrees dat ik op mijn nieuwe adres geen verslag kan doen. Mocht ik nog een keer een fietstocht gaan ondernemen, en die kans is groot want het bevalt prima, dan neem ik een computer mee want dat is het enige dat ik mis. Nou ja, behalve mijn honden dan. Het potlood en het schriftje zal het vanaf nu moeten overnemen. Nee, een heel plat licht laptopje zou fijn zijn, droom ik hardop. Een tablet of een MacBook Air of zo. In een regenhoesje.