Ik heb al eerder over Parel geschreven, maar niet hoe ze aan haar naam komt. Een aanloopkatje. Mijn moeder had haar al een paar keer langs zien komen, had gezegd: zo'n mooi katje heb ik nog nooit gezien.
Ze liep in de tuin, maar niet de tuin bij het huis, het stuk dat wat verborgen ligt, achter het vogelbosje. Alleen.
Het katje keek op een afstandje toe hoe ik in het gras ging zitten. Kwam voorzichtig naderbij, gaf een kopje aan mijn uitgestoken hand. Al snel liet ze zich aaien, en ik herkende in haar het katje dat telkens lag te slapen in mijn schuurtje of plat onder het afdak, bovenop de houtstapel.
Ze had een wat dunne vacht, en een rare plek in haar oksel, alsof het nat was. Ik ving haar en ging met haar naar het asiel.
De dierenarts had een snelle analyse: ongesteriliseerd poesje, misschien met jongen en al gedumpt (ik ving in die tijd ook nog een heel jong katje, dat mijn moeder nu heeft), heeft vlooienbandje om gehad, dat heeft ze geprobeerd af te doen, pootje tussen bandje en kop gekomen, oksel kapot, lastig om te helen.
Ik liet haar achter, ze zouden haar steriliseren, daarna zou ik ze weer "uitzetten", want een baasje voor katten die al een tijdje los rondlopen vind je niet zo een twee drie.
Ze werd gesteriliseerd, en ik kreeg medicijnen voor de oksel. Ik ga niet het hele verhaal doen, maar ik ben bij verschillende dierenartsen geweest, en tot op de dag van vandaag heeft ze nog een wond in haar oksel.
Van het "uitzetten" kwam dus niks. Ze moest verzorgd, ik gaf haar eten, ze is nooit meer weggegaan. Ik gaf haar namen die pasten bij een katje dat er onverzorgd uitziet, Plukkie enzo.
Waar gaat dat boekje over. Het komt hierop neer dat water te beinvloeden is, zowel positief als negatief. Scheld er tegen en het water wordt vuil, zeg er liefdevolle woorden tegen en het water blijft helder. Het verschil wordt pas goed zichtbaar als het water bevriest, het positieve water vormt prachtige ijskristallen, het negatief beïnvloede water valt als het bevriest a.h.w. "uiteen". Voorbeelden en een interview vind je onder dit linkje.
Wij bestaan voor een groot deel uit water, kunnen wij ons leven en onze gezondheid positief beïnvloeden puur door liefdevolle gedachten? Of is dit geitenwollensokkenpraat? Terwijl ik dit opschrijf kijk ik over mijn laptopje heen naar de spiegel waar mijn vriendin jarenlang geleden "liefdevol" op heeft geschreven met lippenstift, die boodschap om altijd liefdevol met elkaar om te gaan werkt.
Ik vind die Emoto interessant. Vanuit tai chi-oogpunt, en omdat het dagelijkse leven je zat voorbeelden geeft. Maar kijk en luister eens naar hem via de linkjes, en denk er eens over na wat er gebeurt als iemand naar je glimlacht. Of beter, glimlach gewoon eens terwijl je alleen bent, en voel. Grappig niet? Ik zou er meer over kunnen schrijven, ook over Darwin die er onderzoek naar heeft gedaan, andere keer.
Als wij uit zoveel water bestaan, dan dieren toch ook? Ik dacht na over een naam voor dit katje. Er zat rood in, en een rode kater heet al gauw bij ons Karel. Er zat wit in, maagdelijk spierwit, zoals in Queenie. Er zaten grijze strepen in, zoals in mijn geliefde Muisje.
Met het boekje in gedachten van Emoto noemde ik haar Parel, en je gelooft het niet, iedere keer als ik haar roep word ik blij van haar naam, en volgens mij zijzelf ook, je zou haar moeten zien huppelen.
Raar toeval: ik zocht een plaatje op het internet van een waterkristal, koos er twee (de ander staat op het berichtje hierna) en zag zojuist bij het boven het berichtje plaatsen wat er in het hartje van de ijskristal zat: een parel!
