Drie jaar later, twee honden, 1 kat.

Drie jaar. Ik ben erg lang de link, de wachtwoorden en zelfs het emailadres van mijn blog kwijtgeweest. Kom dan nog maar eens bij je eigen berichtjes. De helpdesk bood geen uitkomst, heeft me meerdere malen verteld dat mijn emailadres bij hen niet bekend was. Een emailadres waar ik nu toch echt gewoon mee kon inloggen. Bizar.
Ik had de blog al opgegeven. Echter, bij het opruimen van mijn oude laptop vond ik een link/gegevens van mijn weblog, en bingo, ik kan er weer bij!

Ik herlas net wat van de oude berichten die ik toen geplaatst had. Las de namen van de honden die ik had. Mijn liefje Fred en mijn net zo geliefde pleeghond en later regelmatige loge: Yardan. Fred ligt inmiddels al sinds juli 2008 in de tuin begraven, Yardan op een heuvel in de Ardennen. Ik zou er nog steeds veel over kunnen schrijven, over het gemis van Fred, over de verbijstering dat Yardan zo vroeg overleed. Maar dat doe ik niet.

Ondanks al mijn eerdere beweringen dat ik, als Fred zou overlijden nooit meer een hond zou nemen, liggen er nu zelfs twee op de bank, drie jaar oude Jip, en het 7 of misschien wel 8-jarige nieuwkomertje Davo.

Davo is een slanke kleine Galgo Espanol en heeft veel van Fred weg. Het is niet zijn gestalte die me aan Fred doen denken, al past hij alle jasjes die er nog van Freddie lagen. Nee Davo is hard en hoekig om aan te voelen, ondanks zijn zachte vel. Zijn kleine warme schedeltje voelt wel als Freddie aan, en hij heeft een net zo groot "mutsgehalte", piept bij het minste of geringste, maar loopt zonder enig probleem gewoon verder nadat hij omvergelopen is, of ergens tegenaangeknald is tijdens het rennen buiten. Hij benadert andere honden ook net als Fred, een beetje stoerdoend. Jip wacht altijd liever even af, maakt wat omtrekkende bewegingen, laat de honden het liefst naar hem toekomen terwijl hij ze uitdaagt om rondjes te rennen. Thuisgekomen slapen ze altijd urenlang achter elkaar, Jip wat korter dan Davo.
Jip is een stoere sterke mix, half Galgo Espanol en half .... pointer? "Lief" is het woord dat het best bij Jip past, en "ondeugend". Zijn vacht glanst prachtig, mooie witte tanden, een zachtaardige stabiele hond.
En de kat? Die is nog steeds dezelfde. Een pareltje.