Leiden

Tsja, als je blog "levenskunst in Groningen" heet, waar moet je dan over schrijven als je in Leiden bent? Misschien is het zo dat je in Groningen kunt wonen omdat je weet dat je ook weg kunt, of, af en toe gewoon even naar het drukke westen gaat. De geluiden zijn hier zo anders. Stadsgeluiden.
Hier binnen is het op dit moment aardig stil. De deur naar buiten, die meestal open staat en alle stadsgeluiden vrij binnenlaat, is nu gesloten. Het is winderig en koud. Dus zit ik samen met mijn vriendin aan een grote tafel, buiten is het geroezemoes van het verkeer nog vaag te horen. Binnen klinkt alleen het geluid van onze vingers die op de toetsenbordjes eh .... ruffelen?

Af en toe breekt een straal zonlicht door de massieve wolken, zet de ruimte in een warm licht, versiert de muren met strepen en de donkere vloer met licht bewegende zonnevlekken. Soms knersen opeens de acryl voorzetramen in protest tegen de te snelle opwarming.
Het klinkt bijna als een beschrijving van een winterverhaal, en toch is het zomer.

Ik zou graag een foto plaatsen van gisteravond, de ondergaande zon in Katwijk. Simone liet zien hoe de Katwijkers naar de ondergaande zon kijken: vanuit de auto. Ze filmde me terwijl ik buiten staand in een genante pose haar probeerde duidelijk te maken dat er achter haar ook nog iets fraais te zien was. Jezus wat een mooie avond was het, de hele wereld werd goud in het laatste zonlicht van die dag.