Het werd al donker en ik wilde nog voor sluitingstijd naar de Hema, en o ja, ik wilde ook nog even naar de toko, daar had ik goeie dingen over gehoord.
Bij de winkels aangekomen zag ik tot mijn schrik dat er overal kleine kinderen met lampionnetjes rondliepen. De kleintjes aan de hand van pa of ma, de grotere hard rennend van winkel naar winkel om zo dicht tegen sluitingstijd nog zo veel mogelijk winkels te bezoeken. Ik was helemaal vergeten dat het de 11e was en dat er vermoedelijk ook kinderen vergeefs bij mij aan de deur zouden staan.
Bij de toko aangekomen stond er een klein rijtje bij de kassa, maar het waren ook hier geen klanten maar kinderen met ouders. Achter de kassa zat een man met Marokkaanse roots en hij boog zich over de toonbank heen naar een klein verlegen meisje en in onvervalst Amsterdams hoorde ik hem zeggen: ja meissie, je moet wel singe natuurlijk!
