Het gaat goed met 'mijn' Winterkonings zoon of dochter. Dus prins of prinses. Grappig genoeg huist het nestje naast mijn aardbeienbed, de zomerkoninkjes. Het gaat prima samen want het aardbeienbed overwoekert mijn tuin inmiddels en maakt de doorgang voor mens en dier lastig.
Voor degenen die het niet meegekregen hebben, ik verwoeste op een heel vroege morgen het nestje en de omringende bosschage door grof te wieden/snoeien. Toen ik na een zoektocht nog één vogeltje aantrof (geen idee of er nog meer kuikentjes waren) heb ik zelf een nieuwe bosschage ontworpen en daar het nestje in verstopt. De noodvoorziening is aangeslagen, pa en moe koning komen het prinsesje of prinsje keurig op tijd voeden. Goeie ogen heeft het vogeltje nog niet, want ook als ik kom kijken spert ze haar bekje open.
Het was, zo besloot ik met het nemen van de foto, de laatste maal dat ik ging kijken. Ik zette nog wel wat weggezakte takken terug voor het nest zodat ze nog wat meer verscholen zit en vanaf nu laat ik het los.
