Vanmorgen werd ik weer blij opgewacht door de hond van de buren. Ik deed de deur open van de camper, en binnen enkele minuten kwam ze aangeslenterd, nonchalant zwaaiend met de staart, even krabbend, op de rug rollend, dan blije sprongetjes makend en naar me 'buigend' om me uit te dagen, met de poten harkend naar mijn benen. Ze was alleen ditmaal, meestal loopt er een kip niet ver van Ta-ies (Thais) vandaan. Het lijkt een stelletje dat samen de terreinen afschuimt op zoek naar wat lekkers (of in het geval van Thais een combi van iets lekkers of even spelen).
Het gras is vochtig deze morgen, en er hangt een strak blauwe lucht boven me. De wind is gedraaid en wat verkeersgeluiden komen de heuvel op waaien. Het blijft vreemd dat ik hier zo weinig vogels of insecten zie. Geen zwaluwen scheren hier door de lucht, geen musjes scharrelen onder de pannen. Niets. Alleen de duif koert, en een kraai raspt af en toe achter de haag. Voor de rest is het stil.
Ik raap wat appeltjes van de grond om mee te gooien en Thais huppelt naar voren, blij dat ik eindelijk mee wil spelen.
En kijk, daar komt ook, bedachtzaam schrapend in het gras, de kip.
Een (sterk vertekenende) panoramafoto:
