Hollen of stilstaan, dat is het weer deze zomer. Mij hoor je al weken niet zeuren, ik vind het een prima zomer, niet te warm, niet te koud, helemaal goed.
Er zeuren nog steeds veel mensen over het weer, maar als ik ze vraag of ze op een camping staan of zo dan zeggen ze steevast: nee, maar er zijn heel veel mensen die met die regen ..... Ondertussen ben ik deze zomer pas eenmaal overvallen door een bui terwijl ik met Jip fietste.
Goed, dus vroeg ik aan de hulp van mijn moeder, Jantje, of zij deze zomer als slecht ervaart. Zij kampeert al de hele zomer hier in Groningen, in de weekeinden, in de grote vakantie. Ze heeft twee kinderen, 5 en 7 jaar.
En Jantje, vroeg ik haar, hoe gaat het op de camping? Prima, zei ze. Zijzelf verveelde zich wel eens, door het slechte weer heeft ze veel gelezen, puzzeltjes gedaan, soms werd ze er wel 'flauw' van.
En de kinderen?
Die vermaken zich altijd, het maakt niet uit of het regent, ze trekken een jasje aan en zijn de hele dag buiten.
Aldus een ervaringsdeskundige.
Dit weekend is het opeens knap warm. De kranten voorspellen moeilijke tijden voor de zeer ouden van dagen. In de buurlanden wordt het zelfs nog heter. Frankrijk heeft een noodplan om ook de verafgelegen wonende bejaarden in de gaten te houden. Ze willen de vele sterfgevallen zoals tijdens de hittegolf in 2004 (of was het 2005?) voorkomen. Waar je ook woont, het is een goed idee om veel te drinken en je kalm te houden.
Vanwege de voorspelling van het warme weer ben ik naar de bibliotheek gegaan, andere, hopelijk betere boeken halen want de laatste tijd lijk ik allemaal slecht geschreven of hopeloos saaie boeken mee te nemen.
Gisterenmiddag begon ik in het boek dat ik op het laatst nog van een stapeltje in de bieb meepakte:
Aan tafel met 3 engelen - Sarah-Kate Lynch. Er stond een waarschuwing op: als je begint te lezen dan blijf je lezen. Hm, dit soort opmerkingen wantrouw ik. Maar ik nam het mee.
Tijdens de eerste gemakkelijk te lezen pagina's overviel me nog even de vrees dat het een kloon zou blijken te zijn van 'eten, bidden en beminnen', maar dat was gelukkig niet zo.
Ik bleef inderdaad aldoor lezen. Het boek paste bij het weer, bij mijn gepaste warm-weer-luiheid. Ik legde het boek nog even neer, legde dubbele kussens in een tuinstoel, maakte koffie, las verder en sloeg mijn boek pas dicht toen Peet thuiskwam.
's Avonds laat, in bed, las ik het uit.
Dus als je nog een vakantieboek zoekt of iets voor dit warme weekend: Aan tafel met drie engelen!
