Mijn moeder zoekt wat biasband, wat 'drukkertjes' om jurkjes te maken voor de barbies van haar achterkleinkinderen. Prachtige glanzende stof ligt klaar op de tafel, het worden feestjurken.
Vandaag deden we een hoop moeite om patroontjes te zoeken, er schijnen magazines te zijn met naai-, haak- of breipatronen voor barbies of andere poppen.
We liepen de speelgoedwinkel in, de boekwinkels. Niets. Bij de laatste winkel hielp een schat van een man die toen hij onze vraag aanhoorde snel zijn ogen naar het plafond draaide terwijl hij dacht, even met een vinger op zijn lip tikte, en toen achter zijn toonbank vandaan stapte, zeggend dat .... volgens hem .... ondanks de drukte liep hij naar het enorme rek met hobby-magazines, pikte er een uit, scheurde het cellofaan kapot en bladerde, liet toen bijna trots de patroontjes zien. We kochten het blad natuurlijk.
Weer bij ma thuis zette ik de naaimachine alvast voor haar neer, stofte hem af want hij is lang niet gebruikt.
Daarna zochten we naar band en vonden dat niet direct, ik pakte een andere, grotere doos uit een kast, we kozen band en garen uit en terwijl mijn moeders handen door de dozen rommelden keek ik naar de restanten van een heel leven aan naaiwerk: ritsen, kantjes, bandjes, knoopjes en hier en daar een flintertje stof. Je kan van alles vinden in zo'n doos, zo ook een kladblokje, klein, zo'n 8 bij 5 centimeter, op de voorkant is een schattig hertje geborduurd. Ma gooit het uit de doos met een 'dit hoort er natuurlijk niet in'. Ik pak het op, herken het niet wetend waarom en blader er in, niets staat er in genoteerd, geen ontboezemingen, geen boodschapjes, niets. Glad papier met heel fijne lijntjes, geel van ouderdom. De geur van oud papier komt in mijn neus als ik de blaadjes door mijn vingers laat schieten. Ook al herkende ik het blokje, ik heb het hertje op de voorzijde niet geborduurd.
Nee, mijn moeder weet niet van wie of voor wie het was, ze zegt 'een van jullie zal het wel op school gemaakt hebben'.
Goh, nooit gebruikt, wat raar eigenlijk. Daar moet ik even over nadenken, terwijl mijn handen de glanzende stof voor de barbiejurkjes gladstrijken.
