Mag ik nog even zeuren over de kou? Gisteren kocht ik er zelfs nog een slaapzak bij omdat ik ook 's nachts heb liggen barsten van de kou. Vandaag begon de dag met regen, maar net als gisteren zijn er ook veel momenten dat het droog is, zelfs prima wandelweer. Regen en kou betekenen mooie wolkenluchten, spectaculaire vergezichten over het water, schaduwen die over de duinen en de bollenvelden hierachter jagen.
We fietsten vandaag naar Den Helder, tegenwind, de ondersteuning van de fiets op volle kracht. En hadden toch nog moeite om tegen de wind in te komen. Brandende spieren rond de knieën, reutelend ademtekort. Ik overdrijf, maar het was een pittig fietstochtje.
In Den Helder keken we vanaf ons tafeltje bij 'Nogal Wiedus' over het water. Sterntjes vlogen boven het water om met snelle bewegingen te wenden en zich in het water te storten. Meeuwen hingen tegen de wind in boven de duinen. Een aalscholver hier en daar. De zon scheen op het water, op de zandplaat die voor de kust lag en rechts zagen we het strand en de duinen van Texel in de zon oplichten. Paardebloemen sierden de dijk waarop nu en dan wat wandelaars liepen, met kinderen of met hond. Wapperende haren en kleren door de straffe wind. Wij zaten met windgegeselde rode wangen achter het glas, aten onze tosti. We wisten, straks met wind in de rug naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten