Vanmorgen vond ik twee slakken op de toiletbril, eentje op de spiegel, een in de wasbak, een paar op de witkalk waar ze al een gaatje in hadden gevreten. In de huiskamer plukte ik er een van de gordijnen af, twee van de ramen binnen. Toen naar buiten, en ik zuchtte diep bij de aanblik van mijn slakkenhuis.
Zo'n dag of tien geleden wilde ik een wedstrijd uitroepen, ik had precies 404 slakken van de ramen geplukt en vond dat wel een mooi aantal. Niet dat ze daarmee allemaal weg waren. Later zocht ik verder met behulp van Peter, en toen haalden we in totaal zo'n duizend slakken weg. Maar goed, terug naar vandaag.
Ik pakte een bakje, haalde de slakken van de ramen, begon met tellen, want je moet toch wat, en ik ben ook nieuwsgierig. Vandaag zaten ook alle stenen vol met slakken, waarschijnlijk omdat het flink geregend heeft. Als ik een slakkenkwekerij had gehad zou ik heel tevreden zijn geweest dit jaar.
Vandaag stopte ik bij 1000 met tellen. Terwijl ik raam voor raam, meter voor meter afzocht, af en toe flink was en mijn hand ook tussen de dakrand en de goot stopte, waar uiteraard ook spinnen huizen, voelde ik de slakken over mijn duim, mijn hand, en zag ze later zelfs over mijn trui lopen. Ik dacht aan Hitchcock, aan zijn film "the birds" terwijl een voor een de slakken in het bakje tuimelden.
Nieuwe behuizing:
