Davo.

Davo gaat steeds schever staan, zijn linkerachterpoot optillend van de grond, zijn gewicht verplaatsend naar rechts. Het leek verdorie wat beter te gaan met hem, maar het is opeens weer helemaal mis. Hij komt moeizaam overeind, en loopt wat mank.
Hij is aan de medicijnen, de dierenarts denkt dat hij een (hopelijk kleine) hernia heeft.

Rust is keyword. Nou ja, die nam hij zelf al een tijdje, een hond weet vaak wel wat goed voor hem is.
Maar hij mag nu zelfs geen klein stukje meer meelopen. Hij mag even opstaan, zijn behoefte doen, eten drinken, en dan weer rusten. Maar zoals ik al zei, Davo doet niet anders, en dat zei ik ook tegen de dierenarts.

Bedoeling is dat door de rust in combinatie met de medicijnen zijn rug ontspant. Dat zou verbetering moeten geven indien het een kleine hernia betreft.

Zo niet moet er over veertien dagen foto's  en/of een mri-scan gemaakt worden bij een gespecialiseerde kliniek. De dierenarts vertelde dat bij een niet behandelde hernia (niet geopereerde hernia) een hond verlamd kan raken. Goed dat hij het zegt, maar uiteraard wil ik niet dat Davo met pijn of een hernia rond laten lopen.

Nu ben ik geneigd om allerlei doemscenario's te bedenken, dat doe ik niet, ik ga niet op de zaken vooruitlopen, duimen maar dat de rust/medicijnen hem goed doen.

Weten jullie nog wat ik over zijn staartje schreef?

Dat knikje zit er nog steeds!