Veldmuisje.

Ik ren door het hoge gras, val bijna in het ongelijke veld, "de polder" zoals wij het noemen. Het is bijna Pasen, het weer is fris en de lente al voelbaar. Het kniehoge scherpe gras hapt naar mijn benen maar ik heb haast, ik doe mee aan een wedstrijd en moet zoveel mogelijk eieren vinden. Nou ja, eieren, grofweg in de vorm van een ei geknipte felgekleurde kartonnetjes die her en der verstopt zijn door de buurt- of winkeliersvereniging van Kreekhuizen. En, er zijn prijzen te verdienen. Het zoekfestijn vindt plaats naast en achter de winkels, waar later een groot flat en huizen zouden verrijzen, maar nu nog heerlijk "polder" is, zo ver het oog rijkt, misschien wel tot aan de (in aanbouw zijnde) Brienenoordbrug toe.

Ik ben goed, snel vind ik de eieren en ik voel ik me de koningin van het zoekfestijn. Ik kijk naar wat de anderen hebben: ha, ik ga de hoofdprijs winnen, en snel zoek ik verder al wordt de spoeling dunner.
Dan zie ik kinderen gegroepeerd staan, er is wat interessants geloof ik, dus ik ren er naar toe. In een bruine papieren zak (die bedoeld was om de papieren eieren in te verzamelen) piept een veldmuisje. Ik mag ook kijken, daar zit ze, nietig en bruin, zo klein dat ik bijna niet kan geloven dat het leeft. "Laat haar los" zeg ik. Maar nee, het is een "buit", en het jongetjes dat hem ving wil hem houden, zegt hij.
Twijfelend sta ik daar, vind het zielig dat hij met het muisje loopt te sollen, en neem een beslissing: 'jij krijgt van mij vijf eieren voor dat muisje'. Hij gaat onverwachts snel akkoord, en dan loop ik met die bruine papieren zak, kijk in het zakje alsof er een schat inzit, een vriendje voor het leven, steek mijn hand erin om het beestje te pakken, los te laten. Ze bijt, en gemeen ook, in mijn vinger. Geen vrienden dus, en ik keer het zakje gewoon op de grond om, zie het kleine minimuisje rap verdwijnen tussen het gras.

Ik ben nog snel wat eieren gaan zoeken, vond er zelfs nog twee, maar de hoofdprijs ging aan mijn neus voorbij, ik kwam twee eieren tekort en eindigde op de tweede plaats.
Nooit spijt van de ruil gehad.