De rommel valt me direct op als ik binnenstap, er ligt van alles over de vloer, een stuk vitrage, de schaar, spelden, de krant en een magazine. Geen seconde denk ik er aan dat er wel eens ingebroken kan zijn, echt geen seconde, ook al staan de afgelopen dagen alle deuren en ramen open om de benauwde warmte er voor eens en voor al uit te waaien. Automatisch begin ik de spullen van de grond op te rapen. Dan pas zie ik dat mijn computer niet meer op zijn plaats ligt maar van de tafel gevallen is, met een punt nog net op de rand van de stoel hangt.
Even ben ik flabbergasted, maar dan denk ik het te weten. De kat heeft het gedaan. Ze breekt wel meer iets, gooit dingen om als ze in paniek raakt en dat doet ze vaak, onze nerveuze Parel. Eergisteren brak ze een theeglas door in paniek door het huis te stuiteren omdat er heel grote druppels regen op het platte dakje vielen. Onweer, rammelende pannen in een kastje, allemaal dingen om van in paniek te raken.
Of ben ik aan het slaapwandelen geweest? Er daagt een vage herinnering. Liep ik niet vannacht in het pikkedonker door het huis te dwalen, struikelde ik niet over een kabel ergens? Een vage herinnering proef ik ver achterop mijn tong, was er niet een slok koude thee in de keuken? Het kan. Nee, ik hou het toch maar op de kat. Of ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten