Hoezeer ik ook van de oudejaarsnacht hou, van de geur van kruitdampen en vuur, van sommige ontploffingen wil ik graag verschoond blijven, om maar een een mooie ouderwetse uitdrukking te gebruiken. Vandaag stonden er allemaal berichtjes in de krant die over pittig knal- en vuurwerk gaan, van kernrampen tot het inbakeren van je hond tegen vuurwerkangst.
Het eerste berichtje is mijn grootste zorg voor de toekomst. Kernenergie. Het is met kerncentrales niet de vraag of het mis zal gaan, de vraag is alleen: wanneer en waar. Een soort Russische roulette waar de provincie Fukushima niet meer aan mee wil doen. Op Wikipedia lees je hoe vaak een 'incident' zich heeft voorgedaan.
Het volgende bericht ging over vuurwapens. Het schijnt dat heel wat Amerikanen zo tegen de kerst denken: goh, laat ik eens een nieuw wapen aanschaffen. Tja, en dan je huis versieren met lampjes, kalkoen braden, gezellig. Voor mij een scenario van een griezelfilm, ik hoor de muziek al aanzwellen.
Het derde bericht ging over angst bij dieren voor vuurwerk. Veel honden krijgen flink de zenuwen van al dat geknal. Medicijnen geven schijnt zeer dieronvriendelijk, want de spierverslappers doen hun werk tegen het rillen, maar de hond verkeert nog steeds in doodsangst, misschien zelfs nog erger. Inbakeren kan helpen, maar het best is therapie. Als iedere knal een snoepje oplevert, of een spelletje wordt, dan wordt het vuurwerk opeens erg lollig.
Ernaast een bericht van de Partij voor de Dieren die graag zou zien dat vuurwerk voortaan door mensen die er verstand van hebben wordt afgestoken, op een veilige en centrale plek, dat scheelt een hoop ogen en brandwonden, hier en daar een handje of zo. Een zeer goed idee. Het geeft ook rust voor de dieren, want is het niet een vreselijk idee dat door het afsteken van vuurwerk (in het bijzonder door de Nederlanders!) de vogels overal opvliegen, zo massaal dat het via satellieten/radar zichtbaar is? En dat doen wij, wij, die ook braaf onze bijdrage overmaken aan Natuurmonumenten of andere dieren liefhebbende organisaties.
Meer weten over de verstoring van vogels door vuurwerk?:
Vogels vluchten massaal voor vuurwerk
20-12-2011 - Met de nadering van oud-en-nieuw misschien goed om even het artikel van Judy Shamoun-Baranes, Adriaan M. Dokter, Hans van Gasteren, E. Emiel van Loon, Hidde Leijnse en Willem Bouten in Behavioral Ecology te lezen.
In drie opeenvolgende jaren bekeken zij met radar de reactie van vogels op vuurwerk. Het blijkt dat net na middernacht op oude-jaars-avond honderdduizenden vogels op de wieken gaan en zo'n 45 minuten in de lucht blijven. De meeste vogels worden op 500 m hoogte aangetroffen, de grootste concentraties boven weilanden en wetlands, waaronder natuurreservaten, waar ze normaal gesproken rusten en eten.
De verstoring in ruimte en tijd is dus erg groot.
Bron:Behavioral Ecology (November-December 2011) 22(6): 1173-1177 doi:10.1093/beheco/arr102
Het laatste krantenbericht is van ooit Oibibio-oprichter Ronald Jan Heijn, de kop van de titel was: De demonstrant is voorbode van een nieuw tijdperk. Voor degeen die zijn naam niet kennen, Ronald Jan is de vreemde eend in de bijt van de Albert Heijn-vijver. Als schrijver van het artikel noemt hij zich een Occupy-demonstrant, en verdomd, zijn positieve woorden lezend moest ik toch weer lachen, het ogen kostende en vogels verstorende vuurwerklawaai en mijn verbazing over wapens onder de kerstboom werd gesust, en zelfs mijn angst voor de kerncentrale legde lezend het loodje. Er is hoop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten