Verkeersgeluiden, werkgeluiden, de bus die langsrijdt, nu en dan een schreeuw van een meeuw, het ronken van een wegrijdende motor. Traag glijden de wolken langs terwijl de geluiden naar me toewaaien. De flats werpen lange schaduwen in de ochtendzon en het is helder. Spijkenisse.
Vroeger reden we op weg naar Oostvoorne over de Spijkenissebrug, die was smal en ook toen al aardig druk. Nee, niet zo als we nu druk druk noemen. We kwamen soms een auto tegen op die brug, en één keer kostte het mijn vader zijn buitenspiegel. Kets. Grote schrik.
Onder de banden rammelden de houten vloerdelen van de brug, vloerdelen die met grote bouten vastzaten, waarvan de koppen glommen in het hout. Andere geluiden, andere tijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten