Even wat anders dan al dat geschrijf over verbouwen, wandelen, wind en honden.
Een van de mooiste nummers die ik ken: 'Breathe me' van Sia. Mag op mijn begrafenis/ crematie gedraaid, zo mooi. Al valt er dan voor mij dan niet meer veel te “breathen”.
Sia, de een vindt haar geweldig, de ander drie keer niks. Nee, dat dekt de lading niet voor mij, ik wil er nog wat over zeggen. Heeft Sia een mooie stem? Hm, haar stem is hard en Amerikaans, en daar hou ik doorgaans niet van, en toch en toch ..... zelfs als haar stem overslaat en raspt en schuurt krijg ik kippenvel, en dat krijg ik niet gauw.
Ze zingt ook heel zacht, gevoelig en haar stem lijkt ook dan uit haar ziel te komen. Haar teksten sowieso, want ze heeft veel ups en downs gekend en heeft daarover veel liedjes geschreven. Bovendien vind ik veel van de clips (met moderne dans van Maddy Ziegler bijvoorbeeld) erg mooi.
In onderstaande video zie je hoe Sia van het ene moment op het andere verandert van een beetje onhandige? vrouw in een mens die direct in een trance zakt als ze gaat zingen en waarbij haar geluid als vanzelf vanuit de diepte opstijgt. Haar stem is daarin als een zacht borrelende bron, zo’n bron die alleen Sia weet te vinden, in dat donkere woud dat het leven vaak is. En ze deelt die bron, zodat dat donkere woud ook voor mij, voor ons, lichter wordt.
He, toch maar weer even delen.
